A Acılık Hastalığı: Eski şarapların bir hastalığıdır ve yeni şaraplarda görülmez. Hastalığın başlangıcında şarap özel bir koku alır, tatsızlaşır ve canlı rengi giderek kaybolur. Analizlerde uçar asit, asetik asit ve bütirik asitlerin yükseldiği gözlenir. Ağırlık: iyi şarapların dil üzerinde bıraktıkları kalıcı histir. Ağızda kalıcılık: Bir yudum şarabın ağızda bıraktığı, önce yoğun, zamanla yavaş yavaş azalan aroma etkinliği Buna tadımda “ağızda uzunluk” (longeur en bouche) da denir. Ahenkli: Sadece dengeli değil, aynı zamanda kendilerini çok hoş bir şekilde ortaya koyan şaraplar için kullanılır. Aktarma: Fermantasyonu bitmiş veya devam eden bir şarabı bir kaptan diğer bir kaba veya bir fıçıdan diğer bir fıçıya almak ve bu sayede kabın dibine toplanmış olan tortulardan arındırma işlemidir. Alkol derecesi bir şarapta bulunan alkol oranı: Çoğu beyaz şarabın alkol derecesi %10 ile 14 arasında değişir, çoğu kırmızı şarabın alkol derecesi %11 ile 14 arasında değişir. A.O.C (Appellation d’Origine Controlée): Fransız yöresel gıda ürünlerinin özelliklerini korumaları ve başka ülkelerde ya da yörelerde taklitlerinin piyasaya sürülememesi için uygulamaya konulan bir sistemdir. Bu sistem; şarabın üretileceği yöreler, şaraplık üzümler, bağ dikim ve bakım yöntemleri, üretim yöntemleri, alkol oranı, hektar başına alınacak verim, etiketleme, şarabın kimyasal analiz değerleri gibi pek çok unsur detaylı olarak içeren uygulamadır. Apelasyon: Üzümün geldiği ya da yetiştirildiği özel bölgedir. Aroma: Şarabın kokusudur veya Şarabın yapıldığı üzüm cins ve/veya cinslerinden kaynaklanan tat ve kokulardır. Bazı dil uzmanları şarabın doğrudan ve genç kokusuna aroma derler ve daha yaşlı, daha karışık bir şarabın kokusu için buke kelimesini kullanırlar. Fakat çoğunlukla şaraplar için genel bir terim olarak aroma kullanılır. Aromatik: Genellikle çok belirgin bir kokusu, özellikle meyveli ve çiçeksi olan şaraplar için kullanılır. Bazı üzüm türleri de aromatik olarak tarif edilir, çünkü bunlardan elde edilen şarapların aromaları çok güçlüdür. Artık Şeker: Fermantasyon sonrasında şarapta kalan şekerdir. Asetik Asit: Sirke asidi olarak ta bilinir. Asit Aldehit: Şarapta alkolün oksidasyonu ile oluşan organik kimyasal maddelerdir. Asidite: Genellikle tartarik asit (üzümlerde bulunan doğal bir asit)’ten oluşan ve şarabın, %0,5 – 0,7’sini oluşturan bir maddedir. Asil Küf: “Botrytis Cinerea” adlı bir mantarın, uygun iklim koşullarında, beyaz üzümlerde oluşturduğu bir küftür. Asil küften etkilenmiş üzümler, su kaybederler ve bunun sonucunda da şeker oranları artar. Oldukça kötü bir görünümleri olsa da, bu üzümler, Sauternes gibi dünyaca ünlü ve çok uzun ömürlü şaraplara imza atarlar.
B Bacak: Şarap kadehte iken, hafif dairesel hareketlerle çalkalanması sonucu kadehin iç cidarlarında yükselir ve yollar halinde aşağıya doğru süzülürken de Fransızca’da bacak (jambes) ya da gözyaşı (larmes) anlamına gelen oluşumlara denir. Alkol oranı yüksek şaraplarda bu oluşum daha belirgin meydana gelir. Bitkisel: Bitki örtüsü veya bitkileri andıran aroma ve tatlardır. Beaujolais (Bo-jo-le): Esasında Fransa’nın Burgundy bölgesindeki yörelerden biri olan Beaujolais, genel anlamda, hasat edilen üzümlerden aynı rekolte yılı içerisinde üretilen genç şaraplara verilen isimdir. Basit, meyvemsi ve içimi kolay olan bu şaraplar, çok kısa sürede tüketilmek üzere piyasaya sürülürler. Bitiş (Finiş): Yuttuktan veya tükürdükten sonra şarabın bıraktığı son histir. Birincil Aromalar: Üzümlerden kaynaklanan taze aromalar. Bome(Baumé): Fermantasyon öncesi şıranın içerdiği yaklaşık şeker miktarının ölçüsüdür. Şarap yapımında sıkça kullanılan bir ölçü birimidir. Üzümdeki şeker miktarını tanımlamaya yarar. 10 Baumé, her litre su başına 17-18 gram şekere denk gelir. Örneğin, 12 Baumé’ye sahip bir üzümden, eğer tamamen sek bir şarap elde edilecekse, alkol oranı yaklaşık yüzde 12 olan bir şarap yapılabilir. Buke (bouquet): Daha çok olgun ya da olgunlaşmakta olan şarapların kokusunu anlamakta kullanılan bir terimdir. Şarapta, üzümden gelen birincil aromalar ile fermantasyon ve yaşlandırma sırasında oluşan ikincil ve üçüncül aromaların kompleks bileşkesi olarak da tanımlanabilir. Buruk: Tanen maddesinin fazlalığından gelen ve dile yapışırcasına bir sertlik hissi veren, ağızda ve özellikle yanak ve diş etlerinde buruşukluk meydana getiren şaraplar için kullanılan bir terimdir. Burun: Şarabın kokusal incelemesine verilen addır. Koku, aroma veya buke terimleriyle eş anlamlı olarak kullanılan bir terimdir. Buşone(Bouchonné): Mantar enfeksiyonundan etkilenmiş ve bozulmuş olan şaraplar için kullanılan bir tanımlamadır. Büyük (Güçlü): Çok fazla yoğun olan şaraplar için kullanılır. Boşaltmak: Havalandırma veya tortularından ayırma amacıyla şarabı şişeden bir başka kaba boşaltmaktır. Bol: Özellikleri son derece belirgin ve kolay algılanan şarap için kullanılan terimdir.
C Çerez Şarapları: Daha çok yemekten önce iştah açıcı ‘aperatif’ olarak, ya da yemeklerden sonra ‘digestive’ olarak sofralık dışı tüketilen şaraplardır. Bu tür şaraplar sofralık şaraplara oranla daha fazla şeker ve alkol içerirler. Alkol miktarları %15-16 civarındadır. Chateau: Özellikle Bordeaux ve Fransa’nın diğer bölgeleri içinde kullanılan, büyük şarap malikhanesi(mülkiyeti) anlamına gelen Fransızca sözcük. Classico Belli tiplerde DOC/DOCG şarabının elde edildiği, toprağın orijinal veya klasik bölgesinde bulunan bağlara ait DOCG ve DOC şaraplarına verilen İtalyanca terimdir. Cibre: Üzümün sıkılmasından sonra kalan kabuk, çekirdek ve saptan oluşan atığa verilen addır.
D Degüstasyon: Şarap tadımı için kullanılan Fransızca bir terimdir. Bir şarabın özelliklerinin değerlendirilmesi, olumlu yönleri ya da kusurlarını saptamak amacıyla yapılan tadım işlemidir. Degüstasyon: Bir şarabın kalitesini tespit etmek için yapılan görme, koklama ve tatma olaylarının bütünüdür. Dekantasyon: Bir şarabın tortudan arındırılması ya da havalandırılması amacıyla, şişeden ayrı bir kaba veya bir karafa boşaltılmasıdır. Denge: Kaliteli şaraplarda mutlaka bulunması gereken bir özelliktir. Dengeli bir şarapta, alkol oranı, asidite, şeker miktarı ve tanen, damakta bir denge halindedir ve hiçbir özellik diğerlerini bastıracak kadar ön plana şaraplar için kullanılan bir tadım terimidir. Dömi-sek: Yarı tatlı şaraplara verilen Fransızca bir terimdir. Hafif tatlı şaraplar için kullanılan bir terimdir. Bu şaraplarda, Şeker oranı; 4,1–12 g/1′ arasındadır. Doku: Bir şarabın ahengi veya ağızda bıraktığı hisidir. Donuk: Karışık ve bulanık hissi uyandıran şaraplar. Bu terim şarabın görüntüsü, aroma ve tatları veya genel stili için kullanılabilir. Doux: Litresinde 50 gramdan fazla şeker içeren şampanyalara verilen bir terimdir. Dumansı: Duman veya odun dumanını andıran tad ve aromalardır. Dry: Yok denecek kadar az şeker içeren, tadında tatlılık duyulmayan şaraplara verilen İngilizce terimdir. Türkçede kullanılan kuru(SEK) teriminin karşılığıdır. Düz: Dokusu sert ve kaba olmayan şaraplar için kullanılır.
E Etek: Şarapçılık dilinde şarabın rengine verilen isimdir. Eski Dünya: Avrupa’nın şarap üreten ülkeleri için kullanılan genel bir terimdir. Eski Meşe: Meşesel özelliklerini kaybeden fıçılardır. Genellikle 5 yılından fazla kullanılan fıçılar için kullanılan bir terimdir. Etil alkol (Etanol): Mayaların etkisi ile şekeri parçalaması sonucunda karbondioksit ve diğer yan fermantasyon ürünleriyle birlikte oluşan üründür. İçilebilir tek alkol türü olan etil alkolün sofralık şaraplarda bulunan miktarı hacmen % 10-17 arasında değişir. Extra Sec: Litresinde 12-20 gram arası şeker bulunan şampanyalara verilen isimdir.
F Fermentasyon: Üzüm suyunda doğal olarak bulunan şekerin, mayaların yardımıyla parçalanması sonucu etil alkol ve karbondioksite gibi ürünlere dönüşmesidir. Finiş (Bitiş): Bir şarap yutulduktan ya da tükürüldükten sonra ağızda bıraktığı nihai etki için kullanılan bir tanımlamadır. Fıçı: Şarap yapmak veya saklamak için kullanılan geniş tahta kaplardır. Fıçı Fermantasyonu: Paslanmaz çelik gibi tesirsiz maddeden yapılmış kaplarda fermante edilen ve sonra olgunlaşma süresi için meşe fıçılara konan şaraplar için kullanılan bir terimdir. Bu şaraplar fıçıda yıllanan şaraplara oranla daha yumuşak olur. Filtrasyon: Şarapları berraklaştırmak amacıyla süzücü tabakalardan geçirme işlemine denir. Bu sayede şaraplar süzücü özelliğe sahip tabakalardan geçer ve bünyesinde bulunan tortular ayrılır. Estate bottling: Şarabın, üzümlerin yetiştiği yörede bulunan tesislerde üretildiği ve şişelendiğini açıklar.
G Genç (primeur) Şarap: Üzümün birincil (primeur) aromalarını kaybetmeyeceği özel bir yöntem ile üretilip, hemen şişelenen ve fazla bekletilmeden tüketilmeleri gereken şaraplardır. Geçkin Üzüm: Toplanması gereken olgun üzümlerin bir süre daha asmalarda kalarak kabuklarının buruştuğu ve şekerinin en fazla olduğu dönemdir. Genç şarap: Üzümün birincil aromalarını kaybetmeyeceği özel bir yöntem ile üretilip hemen şişelenen ve fazla bekletilmeden tüketilmeleri gereken şaraplardır. Toplam Kuru Madde: Şarabın damıtılmasından sonra geriye kalan maddelerin toplamıdır. Toplam asit: Şarapta bulunan tüm asitler ve asit karakterindeki tüm bileşiklerin toplamıdır. Toplam asitlerin çoğunu tartarik asit oluşturur. Gövde: Bir şarabın damakta bıraktığı dolgunluk hissidir. Alkol oranı ve ekstresi yüksek olan şaraplar sağlam gövdeli ya da dolgun olarak tanımlanırlar. Güçlendirilmiş Şarap: İçine alkol eklenmiş şarap.
H Hafif: Alkolü ve ekstrakt maddeleri az olan şaraplar için kullanılan bir tadım terimidir. Hasandede: Yerli beyaz şaraplık üzüm çeşitlerinden biridir. Ankara’nın Keskin ilçesinde yetişir. Hektar (ha): 10.000 metrekare’ye eşit bir alan ölçüsü birimidir. Hektolitre (hl): 100 litrelik sıvı ölçü birimidir.
I Isırıcı: Sek, kuru bir yapıda, yakıcı ve batıcı bir lezzette olan şaraplar için kullanılan bir tadım terimidir. İnce Filtrasyon: Steril süzme anlamına da gelir. Bu süzmede amaç elde edilen şarabı berraklaştırmaktan çok steril hale getirmektir.
J-K Kabuk teması: Üzüm suyunun, üzüm kabukları ile temasta olduğu süreç, kırmızılarda bu süreç boyunca şarap renk, tanen ve diğer maddeleri emer. Genellikle beyaz şarap üretiminde kullanılmaz. Ancak beyaz şaraplarda bazen şarabın aromatik özelliğini daha belirgin hale getirmek için kullanılır. Karbondioksit: Fermantasyon sırasında şekerin mayalar tarafından parçalanması sonucu etil alkol diğer maddelerle birlikte ortaya çıkan bir gazdır. Kadifemsi: Ağızda tırmalamadan yumuşak his bırakan lezzetteki şaraplar için kullanılan bir tadım terimidir. Karışım: Farklı üzüm türlerinden elde edilen iki veya daha fazla şarabı karıştırmak (aynı zamanda farklı bağlara, farklı bölgelere veya farklı mahsullere ait şaraplar için de kullanılır), farklı üzüm türlerinin şırasından elde edilen şaraba karışım denir. Kav: Şarapların bekletildikleri mahzene verilen addır. Kısalık: Bir şarap yutulduktan (ya da tükürüldükten) sonra ağızda bıraktığı tadın kalıcı olmaması ve bir iki saniye içinde kaybolmasıdır. Tanenin ağızda bıraktığı burukluk, ağızda kalıcılık kavramında dikkate alınmaz. Klon: Diğerleri ile karşılaştırıldığında kendine ait özellikleri bulunan bir alt üzüm türüdür. Koklama: Şarap tadımlarında, koklama duyusu ile şarabın özelliklerini bulma işleminin bütünüdür. Kolaj: Fermantasyon sonucunda şarabın kendi halinde durulmasını ve berraklaşmasını beklemeyip yapay olarak dışarıdan uygun maddeler katılarak yapılan durultma işlemidir. Kompleks: Basit olmayan, bu tür şaraplarda çok değişik aroma ve tatlar bulunur. Bunların şarap içindeki gelişim ve değişimleri son derece önemlidir. Konsantre: Aroma ve tatları yoğun olan şaraplar için kullanılır. Koruk: Birinci dönem üzümlerine verilen isimdir. Meyvelerin en küçük olduğu evredir. Kupaj(Paçal veya Harmanlama): Şarap ticaretinde yaygın olarak kullanılan bir işlemdir. Amaç şarapların bazı kusurlarını örtmek ve iyileştirmektir. Farklı özellikteki şarapların harmanlanması işlemidir. Bu işlemde, farklı bağlardan elde edilen şarapların, değişik yılların, değişik işlemlerden geçmiş ayrı karakterde şarapların ya da farklı çeşitlerin birbiri ile harmanlanması yolu ile, daha kaliteli şarapların üretilmesi işlemidir Kükürtleme: Şarabın olgunlaşması ve saklanması açısından, bağcılıktan başlayarak, şıraya ve şarabın şişeye girinceye kadar geçen zamanda, şaraba uygulanan önemli işlemlerden biridir. Kükürtleme şıraya veya şaraba kükürtdioksit vermektir. Küv: Şarap üretiminde fermantasyon veya dinlendirme aşamalarında kullanılan ahşap (meşe) ya da çelikten üretilmiş kaplardır.
L Likör şarap: Alkol eklenerek fermantasyonları durdurulmuş şaraplardır. Bu nedenle, alkol oranları yüksektir. Ya fermantasyon sırasında veya sonrasında dışarıdan alkol katımı ile alkol oranı yükseltilmiş şaraplardır. Porto ve Jerez, dünyanın en ünlü likör şarapları olarak bilinirler.
M-N Magnum: 1,5 litre (normal şarap şişesinin iki katı) hacmindeki şişelere verilen addır. Malotaktik fermantasyon: Malik asidin doğal bir şekilde, şarabın toplam asidite oranını azaltan(yumuşatan) laktik aside dönüşmesi fermantasyonudur. Asidi fazla şaraplara uygulanan bir işlemdir. Maserasyon (Mayşe Fermantasyonu): Kırmızı ve roze şarap üretiminde, üzümlerin kabuk ve çekirdekleriyle birlikte bekletilerek renk, tanen ve diğer organik maddelerin kazandırıldığı işleme verilen addır. Mayşe: Şıralı cibreye verilen isimdir. Meşe: Gerek şarap üretiminde, gerekse birçok damıtık içkilerin olgunlaşması için kullanılan fıçıların yapımında kullanılan bir ağaç türüdür. Maya: Üzüm suyunun şaraba dönüşmesini sağlayan tek hücreli mikroorganizmalardır. Metil alkol: Şaraplarda fermantasyon sırasında odunsu maddelerden oluşan zehirli bir alkol türüdür. Şarapların litresinde 50-250 mg (%0.05-0.25) arasında bulunur. Meyvemsilik: Şarapta, cazip ve özellikle narenciye, böğürtlen gibi meyveleri çağrıştıran aromaları betimleyen bir tadım terimidir. Mistel: Fermente edilmemiş üzüm şırasına brendi veya üzüm alkolü eklenerek elde edilen bir tür şaraptır. Bu ürüne Mistel şarabı denir. Monosepaj: Bkz. Sepaj. NV (Non Vintage): Şampanya üretiminde her üretici firmanın kendine özgü standart üretimini ifade eder. Çeşitli senelerde ürünlerinin harmanlanması ile üretilen standart şampanyadır.
O-Ö Oksidasyon: Şarabın şişe, tank, meşe fıçılarda veya üretim sırasındaki bazı aşamalarda gereğinden fazla havada bulunan oksijen ile temasıdır. Bu tür reaksiyonlarda şarapta bulunan ve hava ile yaşayan bazı bakterilerin çoğalması sonucu şaraplar bozulur ve etil alkol asetik aside (sirke asidine) çevrilir Olgun: Üzümde üçüncü dönem denilen evredir. Üzüm yeterince olgunlaşmıştır ve şeker üst düzeyde bulunur. Asitler iyice azalmıştır. Normal şarap üretimi için aranan dönemdir. Önoloji: Şaraplarla ilgilenen bilim dalı. Organik şarap: Gübre, kimyasal gübre, kimyasal ilaçlama veya kolaj amaçlı herhangi bir madde kullanılmadan üretilmiş şaraplardır.
P-R Parlak: Özellikleri duyular tarafından güçlü bir şekilde fark edilen şaraplar için kullanılır. Bir şarap görünüş olarak parlak olabilir ya da aroma ve tadı parlak olabilir, her iki şekilde de bu tanımın tersi “donuk”tur. Posa: Kırmızı şarabın dibinde şarap olgunlaşırken oluşan katı artıklardır. Pastörizasyon: Şarapta bulunan proteinli maddelerin çöküşünü ve yine şarapta bulunabilecek bazı zararlı mikroorganizmaların ölmesini sağlamak amacıyla, şarapların uygun bir sıcaklığa getirilmesi işlemidir. Pres: Taneden şırayı ayırmak amacıyla kullanılan, üzüme kademeli baskı yapan araçlardır.
S-Ş Şampanya (Champagne): Beyaz üzüm çeşitlerinden elde edilmiş, ikinci fermantasyonu şişe içerisinde gerçekleştirilmiş, tabii köpüklü şaraplardır. Santrifüj filtrasyonu: Seperatör de denilen çok amaçlı kullanılan bir tür filtrasyon işlemidir. Henüz tortusu oturmamış çok bulanık şarapların durulmasında, kolajlarda uzun süre beklemeyip, durultma maddesi kullanıldıktan hemen sonra ve aktarma sonrası elde edilen, şarap ile karışık mayanın, şaraptan ayrılmasını sağlamak amacıyla da kullanılır. Sek: Tatlılıkları pek fazla algılanamayan şaraplar. Genellikle, şeker oranları 0-4 g/1 olsa da, asiditelerine göre, bu oran 10 g/1’ye kadar çıkabilir. Şekersiz kuru madde: Şaraplarda bulunan toplam kuru maddeden yine şarapta bulunan şeker miktarının düşülmesi ile bulunan kuru maddelerin toplamıdır. Sepaj (varyatel): Fransızcada, şarabın yapımında kullanılmış üzüm çeşidi anlamında kullanılan bir sözcüktür. Sepaj (ya da monosepaj) şarap ise varletal da denilen, ağırlıklı olarak tek bir üzüm çeşidinden yapılan şaraba verilen isimdir. Şişe Yıllanması: Şarabın şişelendikten sonra olgunlaşması. Çoğu şaraplar, satışa sunulmadan önce, kısa bir süre şişede bekletilirler. İyi şarapların müşteri tarafından da satın alındıktan sonra bir süre bekletilmesi gerekir. Stabilizasyon soğutma: Bir şarabın stabil ve tortu vermeyen bir şarap durumuna gelebilmesi için çelik tanklarda, sıfır ve sıfırın altında bir derecede soğutulması işlemidir. Sulu: Ağzı doldurmayan, su lezzetine yakın lezzette yavan şaraplar için kullanılan bir tadım sözcüğüdür. Sülfür dioksit: Şarap üretiminde özelikle fermantasyondan önce yabani mayaları öldürmek veya çoğalmasını durdurmak amacıyla kullanılan kimyasal maddedir.
T-U Tabii köpüklü şaraplar: İçerdiği karbondioksit gazı ikinci bir fermantasyon ile, ya şişe içerisinde ya da kapalı tanklar içinde gerçekleşmiş köpüklü şaraplardır. Tad bileşenleri: Şarapların aroma ve tatlarında sorumlu, üzümlerde bulunan organik maddelerdir. Tanen: Üzüm kabuklarında, çekirdeklerinde ve saplarında bulunan ve ağızda burukluk hissi uyandıran maddelerdir. Kırmızı şaraplarda daha çok mevcut olan tanenler, bu şarapların gövdesine katkıda bulunurlar ve aynı zamanda yıllanmalarında önemli bir rol oynarlar. Şaraba tanen, üzüm dışında, yıllandırıldığı fıçıdan da geçebilir. Tartarik asit: Meyveler içinde yalnız üzümde bulunan bir asit türüdür. Bu bakımdan şarap için karakteristiktir. Şarap asidi olarak bilinir. Şıra ve şarabın toplam asiditesinin yarısını veya yarısından fazlasını teşkil eder. Tatsız (plat): Alkolü ve ekstrakt maddeleri ile birlikte asitleri de az olan hafif şaraplar için kullanılan bir şarap tadım terimidir. Tortu: Fermantasyon sırasında ve hemen sonrasında şıra ve şarap içinde bulunan mayaların ölmesi ile oluşan tabakadır.
U Uçar asit: Şaraplarda normal fermantasyon ürünü olarak az miktarda olsa oluşan asetik asit türü asitlerdir. Uçmayan asit: Toplam asitten, uçar asit miktarının çıkması sonucu kalan asitlerdir. Uzunluk: Bir şarap yutulduktan (ya da tükürüldükten) sonra ağızda bıraktığı tadın etkinliği ve kalıcılığı. Tanenin ağızda bırakmış olduğu burukluk, uzunluğa dahil değildir.
V Varietal: Bkz. Sepaj. Vintage (rekolte): Birden fazla anlama sahip olan bir terimdir. Bağbozumu anlamında kullanılabildiği gibi, üzümlerin toplanıp şarap üretimine başlanan yıl olarak anlamında da kullanılır. Kimi zaman da, şampanyada olduğu gibi, şarabın tek bir yıl ürünü olduğunu anlatır. Vin: Şarap anlamında Fransızca bir kelimedir. Vino: İtalyanca ve İspanyolca şarap anlamında kelimedir. Wein: Almancada şarap anlamında kelimedir. Weingut: Almanya’da üretildiği yerde şişelendiğini gösteren etiket terimidir. Weisswein: Almancada beyaz şarap anlamında kelimedir. Vermut: Temel olarak alkol katımı ile güçlendirilmiş, içine çeşitli bitki ve baharatların çeşitlerinin eklenmesi ile kokulandırılmış ve türüne göre az ya da çok şeker ilave edilmiş özel kokulu şaraplardır. Vin de Pays: Fransızca’da ülke şarabı anlamına geliyor. Yasal olarak, AOC şaraplarından daha alt seviyede olan Fransız şarapları kategorisidir. Vinifikasyon: Üzüm suyunu şaraba dönüştürme işlemidir. Vitikültür: Bağcılık bilimi ve uygulamasına verilen isimdir. Bağların bulunduğu iklim ve toprak koşulları, üzüm çeşidinin seçimi, bağların tesis edilmesi, aşılama, hastalıklar ve daha pek çok konu ile ilgilenen bir bilim dalıdır. Vitis Vinifera: Dünyadaki çoğu şarap üzümlerinin ait olduğu türdür.
Y Yarı-sek: Çok hafif tatlı olan şaraplar için kullanılan terimdir. Yarı Tatlı: Yarı-sekten daha tatlı olan, fakat tam anlamda tatlı olmayan şaraplar için kullanılan terim. Ülkemizde litresinde 4-18 gr arası şeker içeren ve tatlılığı dil üzerinde hissedilen şaraplardır. Şeker miktarı sabit olmayıp ülkeden ülkeye değişiklik gösterir. Yavanlık: Asitliliği düşük, yapısı ve karakteri zayıf olan düşük kaliteli şarapları tanımlayan tadım terimidir. Yeni Dünya: Avrupa’nın dışında şarap üreten ülkelere verilen genel isimdir. Yeni Meşe: Hem yeni olan meşeler (aynı zamanda birinci yıl meşesi olarak da adlandırılır) bir ve dört sene boyunca kullanılmış fıçıları ifade eden belirsiz bir terimdir. Yoğunluk: Şarabın 1 santimetreküp ağırlığıdır. Şaraplarda yoğunluk, alkol, toplam kuru madde ve şekersiz kuru madde ile yakından ilgilidir. Genellikle sek şaraplarda yoğunluk 1 gramdan düşüktür. Yumuşama: Kabuk taneleri, tanen ve diğer maddelerin çözülmesi için kırmızı üzümleri kendi sularına batırma işlemidir. Terim genellikle deri ve üzüm suyunun etkileşimde bulunduğu bütün süreç için, fermantasyon dönemi dahil olmak üzere kullanılır. Yumuşak şaraplar: Damakta ve genizde, sert bir lezzet bırakmayan akıcı, korse veya az korse bir şarap demektir. Yuvarlaklık: Çoğunlukla dengeli, taneni, asiditesi ya da şeker oranı ön plana çıkmayan dengeli şaraplar için kullanılan bir terimdir.
