Buğday; geniş adaptasyon yeteneği, birçok kültür bitkisine oranla daha kolay ve ucuz yetiştirilen ürün olması, kolay taşınabilen ve güvenle uzun süreli depolanabilir özellikleri, minimum işleme ve pişirme işlemleri sonucu besin olarak kullanılabilmesi, ekmek, makarna ve bulgurun hammaddesi olması nedeniyle ekiliş ve üretimi en fazla olan kültür bitkilerinden birisidir.

Buğday ülkemizde yaygın olarak ekmek, makarna, irmik, bisküvi, bulgur ve erişte şeklinde tüketilmektedir. Dünya’nın değişik bölgelerinde geleneklere ve beslenme alışkanlıklara bağlı olarak bu ürünler daha da çeşitlenmektedir.

Genel bir tanım olarak özel bir amaç için kullanılmaya yarayışlılık derecesi olarak tanımlanan buğdayda kalite; göreceli bir kavram olup, kişiden kişiye ve kullanım amacına göre değişmektedir.

Buğday Üreticisi için kalite; yetiştirdiği buğdayın saf, temiz, sağlıklı ve yüksek verimli olması ve birim alandan daha fazla gelir sağlamasıdır.

Buğdayda kalite özellikleri, çeşidin genotipine bağlı olduğu gibi, yüksek oranda çevre koşullarından da etkilenmektedir.

Bu nedenle belirli bir bölgede yetiştirilmesi düşünülen çeşit veya hatların sahip oldukları verim ve kalite performanslarının tam olarak değerlendirilebilmesi için bunların farklı çevrelerde denenmesi ona göre değerlendirilmesi büyük önem taşımaktadır.

Trakya Bölgesi buğday üreticileri yıldan yıla meydana gelen verim ve kalite dalgalanmaları sonucu uygun çeşitlerin seçiminde kararsız kalmaktadır.

Un sanayindeki teknolojik gelişmelere rağmen kaliteli un elde edilmesi için kaliteli buğday çeşidine gereksinim vardır. Bu nedenle, yüksek verimli ve kaliteli yeni buğday çeşitlerinin ıslah edilmesi veya mevcut çeşitler arasında bu özellikleri birlikte taşıyanların belirlenip üreticilere önerilmesi gerekmektedir.

…